Fara í aðalinnihald

Íslandsferðin

Jæja, þá er ég komin heim aftur til Köben. Byrjuð að vinna, ræktast og skokka.
Ég var nú ekki alveg til að fara strax frá Íslandi, en svona er þetta bara.

Ég átti fjóra yndislega daga og tókst að hitta flesta af nánustu vinum og vandamönnum sem búa á suður og vesturlandi.

Á fimmtudaginn tóku mamma og pabbi á móti mér og ég fór heim með þeim, en ég gisti að sjálfsögðu hjá þeim. Sverrir bróður og Baldur komu í heimsókn, Helgi, Arndís og strákarnir borðuðu með okkur og síðan fór ég í heimsókn til Bjarkar vinkonu. Börnin hennar, Siddý og Halldór hafa stækkað mikið í vetur, þau eru orðin sjö ára, alveg að verða búin með 1. bekk. Þau lásu bæði eins og herforingjar fyrir mig í lestrarbókunum sínum.
Linda kíkti til hennar líka og við áttum frábært spjall.


Þetta eru Baldur frændi minn og Sverrir bróðir minn.

Á föstudaginn fór ég í Borgarnes. Það var meiriháttar. Ég byrjaði á að þiggja te hjá Lóa og Þóreyju og síðan fór ég upp í skóla. Ég hitta flesta kennara og starfsfólk, og ég fór í frábæra heimsóknir í 6. bekkina. Krakkarnir sem ég kenndi í þrjú ár höfðu ekkert breyst mikið, þó stækkað töluvert. Þau voru pínu feimin fyrst. Ég hefði viljað staldra lengur við og ná að kveðja Möggu mína og fleiri, en þetta þýðir bara að ég kem bráðlega aftur. Ég náði að heimsækja Ingu Margrét og Inga og þangað kom Ásdís líka.
Um kvöldið fór ég í fertugs afmæli til Lindu. Hún var með bleikt dömuboð í Hafnarborg. Ég var ótrúlega bleik.


B-bekkurinn, það vantar Gunnar Bjarna, en hann var í fríi.


A-bekkurinn

Á laugardaginn fór ég að kaupa útskriftargjafir. Ég hitti svo Guggu vinkonu á kaffihúsi í Kringlunni. Hún var með Árnýju Oddbjörgu og Tryggva Hjört. Mér fannst mjög vænt um að fá að hitta þau aðeins. Síðan fór ég beint heim að skipta um föt og í stúdentaveislu. Kaffi, tertur og brauð. Ég borðaði á mig gat og lagði mig alla fram við að klára allt, en tókst það ekki. Varð því að koma aftur daginn eftir.



Hulda í glæsilegum útskriftarkjól.

Á laugardagskvöldið fékk ég mér kvöldgöngu um Hafnarfjörð í grenjandi rigningu með Sverri bróður og síðan í kók og snakk á eftir heima hjá honum. Náði þá að hitta Soffíu, sem sat yfir námsbókunum á laugardagskvöldi, ótrúlegt.

Ég hitti Halldóru á sunnudaginn. Fór reyndar fyrst í Bónus og verslaði eins og hálviti, sælgæti og rusl fyrir fleiri þúsund. Það var mjög gott að hitta Halldóru, sat hjá henni og leysti heimsmálin í nokkra tíma. Fór beint til Bjarkar á eftir og fékk að heyra djammsöguna frá kvöldinu áður, en hún var að halda upp á 20 ára stúdentsafmæli. Ég stóð síðan við mitt, að reyna að ljúka við afgangana frá deginum áður hjá Gunna og Guðrúnu, en mér tókst það samt ekki. Júlía Guðbjörg var voða sæt og fín. Kvöldinu var eytt í faðmi foreldranna og horft á þátt um Rockville.


Júlía Guðbjörg

Á mánudagsmorguninn, heyrði ég aðeins í Jónínu og Garðari, hefði náttúrulega helst viljað hitta þau. Síðan kom Lói í Lasagnað hennar mömmu. Björk mín, keyrði mig út á flugvöll.

Ég verð að viðurkenna að ég var ótrúlega þreytt og undin þegar ég kom heim. Einhvern veginn tætt, Vissi ekkert hvar ég vildi. Það er þannig að þegar maður er búinn að vera í aðalhlutverki í nokkra daga, vill maður helst halda hlutverkinu. En þannig er það ekki í raun. Lífið snýst alls ekki bara um mig.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Ég held að Danir séu fremur mikil jólabörn, heimili þeirra eru alla vega ansi jólaleg. Þeir vilja þó ekki vera mjög áberandi, jólaseríurnar eru flestar hvítar, þó sést í eina og eina í öðrum lit. Algengt er að sjá jólatré á svölunum hjá fólki, flest eru þau með seríum og sum meira að segja skreytt jólakúlum og öllum pakkanum. Margir eru líka búnir að setja upp jólatréð inni og vorum við einmitt að fylgjast með því þegar nágranni okkar var að skreyta það hjá sér í gær. Strax þriðja í jólum er eins og það hafi ekki verið jól, allt búið, jólatrén komin út, slökkt á öllum seríum og útsölur hafnar í öllum búðum. Við höldum í okkar íslensku hefð, séría í öllum regnbogans litum á svölunum og jólatréð ekki upp fyrr en á Þorláksmessu og ekki tekið niður aftur fyrr en á þrettándanum. Danir skilja ekkert í þessum þrettán jólasveinum sem við eigum.

Laugavegurinn 2013

Hópurinn safnaðist saman kl. 3:50 við Ásvelli. Vorum komin við Skautahöllina tímanlega, en samt voru flestar rútur orðnar fullar, þannig við fengum aftasta bekkinn í einni rútunni, auk tveggja stakra sæta. Keyrt var að Hrauneyjum, en þar stoppaði rútan í 25 mín. Tími fór í að bíða eftir klósettum og síðan var löng röð í morgunmatinn. Við rétt náðum í brauð og kaffi til að taka með okkur í rútuna. Kaffið var gott, en ákveðið var að taka með nesti næst. Við vorum kom í Landmannalaugar um 8:20.. þá átti eftir að skrá sig og pissa og setja vatn á brúsa.. Bæta þurfti á fötum og fleira. Þetta rétt hafðist fyrir ræsingu. Allur hópurinn lagði af stað saman. Jóney og Júlíana fóru þó strax í upphafi á undan. Við fjórar héldum hópinn í Hrafntinnusker. Björgvin var aðeins á eftir okkur. Mér fannst erfitt að fara yfir snjóbreiðurnar en þær voru á tveggja km kafla fyrir Hrafntinnusker. Þar sem ég vissi hve kaflinn var langur þá átti ég auðveldara með að komast yfir. Eftir Hrafntinnusker missti ég ...

Að hefja samtöl og opna dyr: Hvernig skólastjórar koma á jákvæðri menningu til að viðhalda umbótastarfi skóla

 Þetta byggist allt á trausti...  Hægt er að líka trausti við loft; enginn veltir skorti á því mikið fyrir sér fyrr en þess er þörf og það er ekki til staðar (Hoy og Miskel, 2013). Traust innan skóla er mikilvægt vegna þess að það auðveldar samvinnu, eykur hreinskilni, stuðlar að samheldni, styður fagmennsku, byggir upp skipulagsgetu og allt þetta stuðlar að bættum námsárangri hjá nemendum. Faglegt samstarfi byggir á gagnkvæmu trausti. Hoy og Miskel tala um að í traustu samstarfi séu einstaklingar háðir hver öðrum; það er, hagsmuni eins er ekki hægt að tryggja án þess að til staðar sé traust á öðrum. Traust þarf að ríkja meðal kennara, annars starfsfólks, stjórnenda, nemenda og foreldra. Þegar starfsfólk ber mikið traust til skólastjóra, telur það að hann sé vel viljaður, áreiðanlegur, hæfur, heiðarlegur og opinn í samskiptum. Þannig er traust vilji starfsfólks til að berskjalda sig fyrir öðrum, byggt á þeirri trú að sá aðili sé vel viljaður, áreiðanlegur, hæfur, heiðarlegur ...