Fara í aðalinnihald

Göngugarpar

Ég var búin að skrifa og skrifa um það sem á daga mína hefur drifið og það bara hvarf út í buskann. Ég og blogger eigum ekki samleið!!!

Taka tvö:
Það sem mér finnst standa upp úr eru gönguferðirnar okkar. Um miðjan síðasta mánuð gengum við Leggjarbrjót. Það er þjóðleið sem liggur frá Botnsdal í Hvalfirði til Þingvalla. Við gengum hana öfuga (fólk hefur gengið fram og til baka) Lögðum af stað frá Þingvöllum og yfir Leggjabrjótinn og niður Botnsdalinn. Á leiðinni kíktum við niður í Brynjudalinn sem er afskaplega fallegur. Í lokinn var gengið upp að Glym og verð ég að viðurkenna að ég var fremur lofthrædd þar uppi.

Fjölskyldan lagði leið sína til Vestfjarða um þar síðustu helgi. Keyrt var vestur í blíðskapar veðri með viðkomu í Borgarnesi. Sátum á pallinum hjá Ingu Margréti og co í góðu yfirlæti þegar Viðar birtist. Við höfum ekki hitt hann í rúmt ár og voru fagnaðarfundir. Hann eyddi sumarfríinu sínu á Íslandi og var að vinna í Geirabakaríi hjá foreldrum sínum.
Fyrir vestan nýttum við tímann og veðrið og gengum annars vegar frá Seljalandsdal yfir í Bolungarvík og hins vegar frá Breiðadalsheiði að Fossavatni. Hvor gangan tók um fimm tíma og mættum við ekki einum manni. Fegruðin var mögnuð.
Jakob Falur, Vigdís og börn voru líka fyrir vestan og er alltaf yndislegt þegar fjölskyldan hittist öll.
Í síðustu viku gengum við Reykjanesið þvert. Lögðum af stað frá Selvogi og gengum til Hafnarfjarðar. Í upphafi var ætlunin að ganga að Bláfjallarafleggjaranum, en þegar þangað var komið vorum enn í svo miklu göngustuði að ákveðið var að ganga að Helgafelli, en þá tók því ekki að láta sækja okkur að við gengum alla leiðina til Helga og fengum þar dýrindis þríréttaða máltíð, án þess að gera boð á undan okkur. Helgi og Arndís keyrðu lúna garpa heim, en taka skal fram að Sverrir bróðir var með í för og líka þegar Leggjabrjóturinn var genginn.

Ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Ég held að Danir séu fremur mikil jólabörn, heimili þeirra eru alla vega ansi jólaleg. Þeir vilja þó ekki vera mjög áberandi, jólaseríurnar eru flestar hvítar, þó sést í eina og eina í öðrum lit. Algengt er að sjá jólatré á svölunum hjá fólki, flest eru þau með seríum og sum meira að segja skreytt jólakúlum og öllum pakkanum. Margir eru líka búnir að setja upp jólatréð inni og vorum við einmitt að fylgjast með því þegar nágranni okkar var að skreyta það hjá sér í gær. Strax þriðja í jólum er eins og það hafi ekki verið jól, allt búið, jólatrén komin út, slökkt á öllum seríum og útsölur hafnar í öllum búðum. Við höldum í okkar íslensku hefð, séría í öllum regnbogans litum á svölunum og jólatréð ekki upp fyrr en á Þorláksmessu og ekki tekið niður aftur fyrr en á þrettándanum. Danir skilja ekkert í þessum þrettán jólasveinum sem við eigum.

Laugavegurinn 2013

Hópurinn safnaðist saman kl. 3:50 við Ásvelli. Vorum komin við Skautahöllina tímanlega, en samt voru flestar rútur orðnar fullar, þannig við fengum aftasta bekkinn í einni rútunni, auk tveggja stakra sæta. Keyrt var að Hrauneyjum, en þar stoppaði rútan í 25 mín. Tími fór í að bíða eftir klósettum og síðan var löng röð í morgunmatinn. Við rétt náðum í brauð og kaffi til að taka með okkur í rútuna. Kaffið var gott, en ákveðið var að taka með nesti næst. Við vorum kom í Landmannalaugar um 8:20.. þá átti eftir að skrá sig og pissa og setja vatn á brúsa.. Bæta þurfti á fötum og fleira. Þetta rétt hafðist fyrir ræsingu. Allur hópurinn lagði af stað saman. Jóney og Júlíana fóru þó strax í upphafi á undan. Við fjórar héldum hópinn í Hrafntinnusker. Björgvin var aðeins á eftir okkur. Mér fannst erfitt að fara yfir snjóbreiðurnar en þær voru á tveggja km kafla fyrir Hrafntinnusker. Þar sem ég vissi hve kaflinn var langur þá átti ég auðveldara með að komast yfir. Eftir Hrafntinnusker missti ég ...

Að hefja samtöl og opna dyr: Hvernig skólastjórar koma á jákvæðri menningu til að viðhalda umbótastarfi skóla

 Þetta byggist allt á trausti...  Hægt er að líka trausti við loft; enginn veltir skorti á því mikið fyrir sér fyrr en þess er þörf og það er ekki til staðar (Hoy og Miskel, 2013). Traust innan skóla er mikilvægt vegna þess að það auðveldar samvinnu, eykur hreinskilni, stuðlar að samheldni, styður fagmennsku, byggir upp skipulagsgetu og allt þetta stuðlar að bættum námsárangri hjá nemendum. Faglegt samstarfi byggir á gagnkvæmu trausti. Hoy og Miskel tala um að í traustu samstarfi séu einstaklingar háðir hver öðrum; það er, hagsmuni eins er ekki hægt að tryggja án þess að til staðar sé traust á öðrum. Traust þarf að ríkja meðal kennara, annars starfsfólks, stjórnenda, nemenda og foreldra. Þegar starfsfólk ber mikið traust til skólastjóra, telur það að hann sé vel viljaður, áreiðanlegur, hæfur, heiðarlegur og opinn í samskiptum. Þannig er traust vilji starfsfólks til að berskjalda sig fyrir öðrum, byggt á þeirri trú að sá aðili sé vel viljaður, áreiðanlegur, hæfur, heiðarlegur ...